In de Verenigde Staten wordt de opticien beschouwd als een “andere beroepsbeoefenaar” buiten de conventionele geneeskunde. Natuurlijk zou de normale geneeskunde niet zo blij zijn met zo’n beroepsbeoefenaar.
De opticien probeert de patiënt te helpen met zijn zichtprobleem en rekent daar een arm en een been voor. In de traditionele geneeskunde zou de arts oogdruppels voorschrijven en aanbevelingen doen voor zonnebrillen, in de veronderstelling dat het gezichtsvermogen daardoor toch zou verbeteren. De opticien zou een gefundeerde aanbeveling doen, maar hij zou nooit het laatste woord krijgen over het gezichtsvermogen van een patiënt. En zou de besparing van het niet raadplegen van een arts voor een ongeschikt voorschrift niet naar de oogspecialist moeten gaan voor vragen?
Wat is een optometrist? Volgens de geaccepteerde versie van de gidsen voor de graad van fysiotherapeut (PTD) is een optometrist “een met een graad afgesloten gespecialiseerde opleiding op het gebied van de geneeskunde die betrekking heeft op de visuele en met het gezicht verband houdende functies van het menselijk lichaam”. In dat perspectief is een opticien dus eigenlijk een dokter in de geneeskunde. Een dokter in de geneeskunde moet opgeleid en gediplomeerd zijn om zelfs maar een sub-specialisme als optometrist te mogen uitoefenen.
Maar dit is waar de algemene opvatting van het beroep afbreekt. Door de zogenaamde plastisch chirurg kunnen zelfs mensen die niet lijden aan een visusprobleem ervoor kiezen om iemand te bezoeken die gespecialiseerd is in het gezichtsvermogen, vaak een oogarts genoemd. Als u ooit met een plastisch chirurg hebt gesproken, weet u dat zij zich veel meer bezighouden met esthetiek dan met doeltreffendheid. Gezonde ogen hebben is geweldig, maar operatief verwijderde ogen misschien niet. In de staat New York is het volkomen legaal om als optometrist geneeskunde te beoefenen, en veel beoefenaars zijn niet gekwalificeerd voor acupunctuur. Dit betekent dat zij chirurgie kunnen uitvoeren zonder dat van acupunctuur bewezen is dat het een patiënt beter maakt.
Maar de gidsen scheiden zich niet van het gebied van de optometrie. In feite beginnen zij met het instellen van de supplementen. Kiezen om naar een oogarts te gaan is allemaal goed en wel, maar veel dekkingsplannen en polissen zullen niet de kosten dekken van de examens om zieke ogen te diagnosticeren en om te controleren op refractieve fouten. Deze kosten zijn claims voor brillen en contactlenzen.eyeglassesare veel preciously zieke patiënten ervoor kiezen om contactlenzen te dragen, en dus moeten ze een rijbewijs Misschien wel de belangrijkste recept- Matters
gebruikt door oogartsen om medicijnen voor te schrijven en hun voorschriften vast te stellen; het wordt vaak de bijbel van de artsen genoemd –voorschriften opvolgen. Ogen zijn niet het probleem van de CAO, zegt een vooraanstaande arts uit New York die ik interviewde: “Het oog is groter dan het hele lichaam.”
Toen ik in 2005 van verzekeraar veranderde, werden de contactlenzen nog steeds geaccepteerd door mijn hypertensieverpleegkundige, maar twee jaar later stopte ik ermee. Waarom? Omdat contactlenzen niet mijn tas zijn, en ik niet van en naar afspraken reed. Maar een week geleden, na het lezen van een artikel in de Health anduma Review over de gevaren van dagelijks draagwater, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik naar een oogarts gegaan. Mijn hypertensieverpleegster had me gezegd geen contactlenzen te dragen als het donker was, niet meer te lezen tijdens het eten, en iemand te bezoeken als ik een nieuw recept had. Ik had nog niemand gezien en ik had toch al geen zin in een strijd met rode vlekken.
In januari vertelde ik mijn hypertensieverpleegster dat ik geen contactlenzen meer wilde dragen en zij zei me dat ik ze niet meer mocht dragen. “Ze veroorzaken kanker,” zei ze. “En ik steun u niet door ze voor te schrijven.”
Ik ben geen optimistisch mens, niet volgens de normen van vandaag. Vijf jaar geleden zou ik haar gezegd hebben: “Geef me mijn geld of ik gooi het in de gootsteen”, maar vandaag weet ik dat dat een gek geval is en ik leef in een wereld waar mensen mensen steunen – zij steunen mij niet. Ik krijg zelfs brieven van dokters die me zeggen dat ze me niet willen zien omdat ik lenzen draag.
lees meer: