Het proces van psychotherapie varieert dus, afhankelijk van de problemen, de stoornis of de psychotherapeut (verplichtingen, informatie, tijd, enz.). De meeste processen van psychotherapie omvatten het volgende:
“Referentie-informatie-rechts strategie”
De therapeut en de cliënt(en) verzamelen referentie-informatie. Ze bespreken en verduidelijken alle belangrijke aspecten van het probleembeeld of van de huidige situatie van de cliënt. Hoe duidelijker de referenties, hoe sneller de psychotherapie kan beginnen.
“De cliënt aan het praten krijgen”
Cliënten kunnen worden aangemoedigd om over hun gedachten en gevoelens te praten met de deskundige raadsman. Het proces om meer informatie te krijgen over een probleem kan in 2 fasen gebeuren:
“De cliënt aan het praten krijgen”
Zij kunnen de uitspraak krijgen: “Vertel me je mening, wat denk je?”
“Niet in staat om te praten”
De cliënt kan gevraagd worden te zeggen “Ik begrijp het niet. Leg het me nog eens uit.”
De psycholoog voert het gesprek meestal volgens de suggesties van de deskundige raadsman.
“Het proces van psychotherapie”
Eerste fase van het psychotherapieproces: Resultaten worden gemeten. Periodiciteit wordt vastgesteld. De therapeut vraagt de cliënt om de verbeteringen en de beperkingen of ontwikkelingen aan te geven, d.w.z. de gebieden waarop de verbetering is gerealiseerd.
Weten hoe de uitspraken worden verfijnd, is van cruciaal belang voor de goedkeuring van de resultaten. Daarom kunnen zij een therapeut een bepaalde kracht en beperkingen meegeven die nuttig zijn voor de verbetering.
Tweede fase van het proces: Gevoelens. De therapeut probeert meer informatie te krijgen over de gevoelens van de cliënt. De cliënt kan gevoeliger worden voor de resultaten van de psychotherapie, het idee krijgen over uitkomsten, enz.
De therapeut houdt rekening met verschillende psychotherapeutische factoren en kan sessieprocedures aanpassen om effectievere interventies te ontwikkelen.
De therapeut vraagt de cliënt om na te denken over de komende fase(n) en zijn reacties vast te stellen.
Bovendien kan de therapeut de cliënt voorstellen om, samen met de lopende psychotherapie, in een bepaalde richting verder te gaan.
Cliënten verdragen zichzelf meestal in moeilijkere toestanden van psychotherapie. Zij geven toestemming en spannen zich in om verder te gaan en vooruitgang te boeken. Zij bereiken gedeeltelijke verlichting of gedeeltelijke verbeteringen.
Sommige therapeuten kunnen de tijd voor de cognitieve gedragstherapie inkorten. Zij kunnen de cliënt aanraden om twee of zelfs drie sessies per persoon bij te wonen om effectievere resultaten te bereiken. Zij kunnen de cliënt aanraden om 10 sessies per week bij te wonen.
Dit is vooral belangrijk omdat in psychotherapie verschillende persoonlijkheden soms op verschillende momenten op dezelfde suggesties reageren, d.w.z. wanneer de afleidende factoren worden waargenomen om de therapie te doen. De therapeut moet extra voorzichtig zijn bij het nemen van een beslissing over de zaak van de cliënt met een eenvoudiger beoordeling.
Tijdens de eerste sessie bepaalt de therapeut systematisch de doelen voor het therapeutisch proces. De therapeut helpt de cliënt om de juiste therapie en de juiste duur van de therapie te kiezen. De therapeut vraagt de cliënt om feedback over de voortgang van de eerste fase en om een onderzoek naar het algemeen functioneren van het leven van de cliënt. De therapeut maakt zich geen zorgen dat de cliënt niet meer naar de sessies komt, als de therapeut de cliënt niet op een of andere manier aan het praten krijgt met de therapeut.
De rol van de cliënt is om zelf het optimale niveau van de therapiesessies te bepalen om de beste resultaten te bereiken. De therapeut helpt de cliënt om de doelstellingen op het relevante moment te wijzigen om de vooruitgang te controleren. Deze aspecten helpen de therapeut een actieve deelnemer te worden in het proces van psychotherapie van de cliënt.
Na de evaluatie kan de therapeut doorverwijzen naar familieleden, vrienden of andere professionals indien nodig.
Het is belangrijk te bedenken dat in psychotherapie cliënten met bepaalde aandoeningen, bijvoorbeeld een unieke aandoening, zoals psychose, hoog-functionerende geestesziekte of schizofrenie zeer moeilijk te behandelen zijn, zoals in ongeveer 90% of zelfs 95% van de gevallen.
De psychotherapie is dus een wedstrijd tussen de paren of de personen die belast zijn met bepaalde activiteiten, zodat de therapeuten er wezenlijk voor willen zorgen dat alle positieve uitkomsten en resultaten die de cliënten willen bereiken, bereikt worden.
In het geval van psychotherapie moeten de cliënten hun standpunt in een mum van tijd en bij elke herstart van de therapie veranderen. De professionele psychotherapeut helpt de cliënt om de nodige inspanningen te leveren, voorkeuren te verwoorden en ook de adviezen van de hypnotherapeut te gebruiken en op te volgen.
lees meer: